منتشر کن یا نابود شو/ تولید مقاله اجباری معضل چشم بادامی‌ها

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، عملکرد پژوهشی محققان در جهان با شاخص‌های مختلفی مانند تعداد مقالات و استنادات ارزیابی می‌شود؛ اما این شاخص‌‍‌ها ممکن است در برخی موارد به پیشبرد پژوهش‌ها آسیب بزنند. نتایج یک مطالعه در چین نشان می‌دهد با وجود قوانینی که ۲ سال پیش برای کاهش فشار چاپ مقاله بر دانشجویان تحصیلات تکمیلی در این وضع شد، هنوز هم فشار شدیدی بر این دانشجویان وجود دارد و به محیط تحقیقاتی آسیب می‌زند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این مطالعه که از سوی هوگو هورتا (Hugo Horta) دانشیار دانشکده تعلیم و تربیت در هنگ کنگ انجام شده، آمده است که تاکید بیش از حد بر انتشار مقالات برای دانشجویان تحصیلات دکتری در چین، تاثیر مخربی بر یادگیری این دانشجویان گذاشته است.

هورتا برای این پژوهش با ۹۰ نفر از دانشجویان دکتری در چین مصاحبه انجام داده است. وی در این مورد گفت: همه دانشجویان از اجبار برای تولید مقاله، گلایه دارند؛ در حالی که تجربه تحصیل در مقطع دکتری باید بسیار غنی‌تر و گسترده‌تر از تولید مقاله باشد. همه مصاحبه‌شوندگان اعلام کردند که دانشگاه‌هایی که به دنبال جذب نیرو هستند، فقط به تعداد مقالات و سوابق تحصیلی متقاضیان توجه می‌کنند. بیش از ۸۰ درصد مصاحبه‌شوندگان تصریح کردند که برای تهیه رزومه در دوران تحصیل دکتری، فقط بخش نمایه انتشارات را تغییر می‌دادند.      

دانشگاه‌های چین معمولا عملکرد پژوهشی را بر اساس فرمول‌هایی ارزیابی می‌کنند که به مقالات مجلات وزن بیشتری نسبت به سایر اشکال خروجی تحقیقاتی می‌دهد. با وجود تلاش‌های دولت برای ارتقای کیفیت تحصیلی دانشجویان دکتری و پیشنهادهای شغل، مهم‌ترین شاخص‌های بررسی عملکردهای پژوهشی شامل شاخص استنادی علوم (SCI)، شاخص استنادی علوم اجتماعی (SSCI) و شاخص استنادی علوم اجتماعی چین است.

قانون‌گذاری مانع ادامه ذهنیت «منتشر کن یا نابود شو» نمی‌شود

توجه بیش از حد به چاپ مقاله، سبب رقابت دانشجویان برای چاپ مقاله شده است. افرادی که تصور می‌کنند رزومه رضایت‌بخشی در این رقابت‌ها ندارند، اعلام کرده‌اند که درجه بالایی از اضطراب شغلی را تجربه می‌کنند. برخی معتقدند که دوره دکتری به یک مسابقه دانشگاهی تبدیل شده است که در آن نشریات اصلی‌ترین هدفی هستند که موفقیت دکتری را تعیین می‌کنند.

ذهنیت «منتشر کن یا نابود شو» جدید نیست که با وجود تلاش دولت و قانون‌گذاری برای کاهش وابستگی به انتشار مقاله در دوره دکتری، همچنان ادامه دارد. شاید به این دلیل است که دانشجویان دکتری گمان می‌کنند، مسیری که دانشجویان قبلی برای موفقیت می‌گذراندند، تنها راه پیشرفت است.

هورتا معتقد است که تمرکز صرف بر چاپ مقاله به کیفیت پژوهش‌ها آسیب می‌زند. برای مثال ملاک برخی دانشجویان برای موضوع تحقیق، انتشار سریع مقاله مستخرج از آن است. به عبارت دیگر، دانشجویان به جای تحکیم ایده‌هایی که نیاز به زمان بیشتری دارند، به دنبال راهکارهای کوتاه مدت و فوری هستند.

تاکید بر مقاله، نشان‌دهنده کاهش کیفیت یا افت استانداردهای پژوهشی است، چون دانشجویان به دنبال موضوعات چالش‌برانگیز نیستند. در نتیجه پژوهش‌ها به توسعه مرزهای دانش نمی‌انجامند.

این تحقیق نشان می‌دهد که دانشجویان دکتری از ارزش کارهای درسی و دستیاری‌های آموزشی غافل بوده و استادان خود را به تسهیل‌کننده انتشارات تبدیل کرده‌اند. در بلندمدت هم به فرار مغزها می‌انجامد؛ چرا که برخی زمینه‌های تحقیقاتی فرصت کمتری برای انتشار مقاله دارند و پژوهشگران این حوزه‌ها سرخورده خواهند شد.

انتهای پیام/

عاطفه نظارتی‌زاده کد خبر: 1159578 برچسب‌ها آموزش عالی

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: آموزش عالی دانشجویان دکتری چاپ مقاله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۹۵۳۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فارین پالیسی: ایران و متحدانش بازدارندگی اسرائیل را نابود کردند

به گزارش همشهری آنلاین، نشریه فارین پالیسی در تحلیلی که به همین موضوع می‌پردازد، نوشت: آریل شارون، نخست‌وزیر وقت اسرائیل می‌گفت که «بازدارندگی، سلاح اصلی اسرائیل است، یعنی ترس از اسرائیل.» موشه دایان وزیر جنگ اسبق اسرائیل نیز در یکی از سخنرانی‌های خود درباره بازدارندگی اسرائیل گفت که «باید اسرائیل را به عنوان سگی ‌هار و خطرناک نگاه کرد که هیچ‌کس جرأت آزار و اذیت آن را ندارد.»

بر همین اساس بعد از عملیات ۷ اکتبر ۲۰۲۳ حماس، اسرائیل در موقعیتی قرار گرفت که باید قدرت بازدارندگی خود را احیا می‌کرد؛ قدرتی که بعد از عقب‌نشینی اسرائیل از لبنان در مه سال ۲۰۰۰ از بین رفته بود. اما جنگ اسرائیل در غزه شکست خورد و علی‌رغم اینکه همه قدرت نظامی خود را به نمایش گذاشت، نتوانست بازدارندگی خود را احیا کند.

دلیل اصلی شکست اسرائیل این است که هنوز از پیروزی نظامی بزرگ مقابل حماس و واردکردن ضربه کاری به این جنبش بسیار دور است. از طرف دیگر حملات زمینی اسرائیل به غزه با محکومیت‌های شدید بین‌المللی مواجه شد. همچنین خسارت‌هایی که عناصر مقاومت فلسطین به نیروی زمینی ارتش اسرائیل وارد می‌کنند، نگران‌کننده و زیاد است و همین مسئله موجب افزایش نگرانی‌ها درباره ضعف نیروی زمینی ارتش اسرائیل شده است.

اسرائیل همچنین نتوانست پیام قدرت خود را به دشمنانش به‌ویژه حزب‌الله برساند و برعکس، ضعف اسرائیل و فرسایش بازدارندگی آن آشکار شد.
حزب‌الله ثابت کرده که به حمایت خود از فلسطینی‌ها پایبند است. حزب‌الله همچنین موفق شد بخش بزرگی از ارتش اسرائیل را در شمال نگه دارد؛ بدون اینکه وارد یک جنگ گسترده شود. حزب‌الله به جای عقب‌نشینی به سمت شمال رودخانه لیتانی، ۸۰ هزار شهرک‌نشین اسرائیلی را مجبور به تخلیه شهرک‌ها و فرار کرد. حزب‌الله با ایجاد منطقه حائل در داخل اسرائیل، معادله خود را تحمیل کرد و اسرائیل را وادار ساخت در داخل جبهه خود کمربند امنیتی ایجاد کند. با تحمیل شرایط و معادله خود یک توهین جدی به بازدارندگی اسرائیل کرد. «گرشون ‌هاکوهن»، ژنرال ذخیره ارتش اسرائیل عملکرد این ارتش را در جبهه شمالی شرم‌آور توصیف کرد و گفت که این حزب‎الله است که تصمیم می‌گیرد درگیری‌ها متوقف شود یا نه.

نتانیاهو با هدف قرار دادن کنسولگری ایران در دمشق، به دنبال تشدید فشارها و قدرت‌نمایی بود و تصور می‌کرد که اسرائیل همچنان مصون از مجازات است و پاسخی دریافت نخواهد کرد، اما خلاف این تصور اتفاق افتاد. واکنش اسرائیل به عملیات انتقام‌جویانه ایران هم بسیار ناامیدکننده بود؛ به طوری که حتی «ایتمار بن گویر»، وزیر امنیت داخلی نتانیاهو، آن را «مسخره» دانست. این در حالی است که ایران موفق شد از طریق کانال‌های مختلف از جمله سازمان ملل، پیام عملیات ضداسرائیلی خود را برساند.

به این ترتیب بعد از گذشت دهه‌ها، دکترین استراتژیک اسرائیل تحت سیطره مفهوم «بازدارندگی منحصر به فرد» یا آنچه که شارون آن را «ترس منطقه از اسرائیل» توصیف می‌کرد، از بین رفته است و بعد از پرواز پهپادها و موشک‌های ایرانی بر فراز اسرائیل، تل‌آویو دیگر نمی‌تواند مفهوم «ترس منطقه از اسرائیل» را حفظ کند.

کد خبر 849230 منبع: کیهان برچسب‌ها ایران و اسرائیل خبر ویژه